Χώρα
Τούτος 'δω ο κακοσούλουπος και μικροκαμωμένος λέοντας, με το Βαγγέλιο στα πόδια και έναν θυρεό για παρέα, φρουρεί την πύλη του Αγίου Νικολάου στο Φαληράκι, η οποία αποτελούσε την μια εκ των τεσσάρων εισόδων της περιτειχισμένης πόλης στα βενετσιάνικα χρόνια.
Το ασχημομούρικο αυτό γιοντάρι βρίσκεται στο στηθαίο της σκάλας εισόδου της Ιονίου Ακαδημίας. Κρατάει το οικόσημο του βάιλου Μπαρτολομέο Μόρο (1758-90). Αυτός ο λέων σύμφωνα με τον Rusconi αρχικά βρισκόταν στο βενετσιάνικο Υγειονομείο και μέχρι προσφάτως ήταν ξαπλωμένο στον αριστερό διάδρομο της Ιονίου Βουλής. Δεν έχει καμία σχέση με το κτίριο της Ιονίου Ακαδημίας και τοποθετήθηκε εκεί κατά τις διεργασίες αναστήλωσης του κτιρίου που είχε καταστραφεί από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς του ΄43.
Αυτό το ταπεινό ανφάς λιονταράκι βρίσκεται στην πρόσοψη της καθολικής εκκλησίας της Παναγία της Τενέδου. Στο πλαίσιο από κάτω έχει χαραχθεί το απόφθεγμα ….sub umbra alarum tuarum protege nos…. ήτοι ...Στέγασον ημάς υπό την σκιά των πτερύγων σου....
Βρίσκεται εντοιχισμένο σε μια ιδιωτική οικία επί της οδού Αρσενίου στα Μουράγια. Στα πόδια του φέρει το οικόσημο του Βενατσιάνου γενικού προνοητή Giorgio Grimani (1737 – 1740). Δεν είναι γνωστό αν έχει μεταφερθεί από αλλού αλλά είναι το πιο πιθανό.
Μπόργκα
Βρίσκεται πάνω από την είσοδο του ναού των Τριών Μαρτύρων στον Ανεμόμυλο. Αν είναι αυτή η αρχική του θέση δεν μας είναι γνωστό. Αξιοπερίεργο πάντως σε ορθόδοξο ναό να στέκεται φρουρός ένας ολόσωμος μαρκιανός λέων. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως όχι ασυνήθιστο αφού μια εικονογράφηση της βασιλικής της Παλαιόπολης, πριν αυτή καταστραφεί, δείχνει ότι και αυτή περιλάμβανε έναν λέοντα πάνω από την είσοδο της.
Το άσχημα λαβωμένο τούτο γιοντάρι έχει κουρνιάσει στην πασίγνωστη στέρνα στο Καρδάκι. Από το στόμα του τρέχει το νερό της λήθης το οποίο αναφέρει ο Λ. Μαβίλης σε ένα ποίημα του. Δεν γνωρίζουμε αν αυτή είναι η αρχική του θέση.
Αυτό ήταν το παλαιότερο επακριβώς χρονολογημένο λιοντάρι στην Κέρκυρα. Βρισκόταν στις αποθήκες αλατιού, στις Αλυκές Ποταμού χωρίς να είναι γνωστό αν αυτή ήταν η αρχική του θέση. Χρονολογία κατασκευής 1540. Λίγο μεταγενέστερο του τουρκικού ασέδιου του 1537, το εν λόγω λιοντάρι στήριζε τα πόδια του σε τρεις θυρεούς. Ήταν τα οικόσημα τριών Βενετών αξιωματούχων: του Paolo Querini, συμβούλου (1538-1540), του Stefano Tiepolo, βάιλου και γενικού προνοητή της θάλασσας (1538-1540) και του Marino Pisani, συμβούλου (1539-1541). Η αριστερή φωτό είναι από το http:// pandektis.ekt.gr και η μεσαία από το http://www.corfuhistory.eu.
Που πήγε ο λέων οεο; Πέταξε το λιονταράκι.... Επιτόπια έρευνα δεν αποκάλυψε απομεινάρια του λέοντα οπότε αυτός προφανώς αποτειχίσθηκε. Στην ιστοσελίδα του Πανδέκτη στο αρχείο εραλδικών μνημείων του ελλαδικού χώρου αναφέρεται ότι έγινε φωτογράφηση του τεκμηρίου το 2005 χωρίς να γίνεται λόγος για απώλεια ή μεταφορά του. Οπότε το συμβάν είναι πρόσφατο.
Τι συνέβη τελικά με τον φτερωτό μας φίλο;
α. Αποτειχίστηκε από αρμόδιους για φύλαξη;
β.Αποτειχίστηκε από κάποια πρώην αριστοκρατική οικογένεια (βλέπε Σκλάβοι στα δεσμά τους) και κοσμεί πλέον το τζάκι της δίνοντας τροφή για ματαιόδοξες αναπολήσεις ενός ξεπερασμένου κατεστημένου;
γ.Αποτειχίστηκε από αρχαιοκάπηλους και επωλήθη;
Ό,τι και να συνέβη ευχόμαστε να είναι σε καλά χέρια.
Πηγές
- http://www.corfuhistory.eu
- http:// pandektis.ekt.gr – Αρχείο Εραλδικών μνημείων στον ελληνικό χώρο
- http://tab.ionio.gr/culture/activities/projects/epigraphs/index.php
- Περιοδικό Exit on line: http://www.fortunecity.com/lavendar/kane/51/exit.html
- Φαντασμένοι και Φαντάσματα – Π.Π.
- Κέρκυρα,ιστορία, αστική ζωή και αρχιτεκτονική 14ος-19ος αι, Τα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου στην Κέρκυρα - Alberto Rizzi
- Οδοιπορικό στην παλιά Κέρκυρα - Α. Αγιούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου